| 1 | 1 Kor 13,1 | Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. |
| 2 | 1 Kor 13,13 | Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość. |
| 3 | 1 Kor 13,3 | I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. |
| 4 | 1 Kor 13,4 | Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą. |
| 5 | 1 Kor 13,5 | Miłość nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego. |
| 6 | 1 Kor 13,6 | Miłość nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. |
| 7 | 1 Kor 13,7 | Miłość wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. |
| 8 | 1 Kor 13,8a | Miłość nigdy nie ustaje. |
| 9 | 1 Kor 5,7-8 | Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy. |
| 10 | 1 Kor 8,6 | Dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy. |
| 11 | 1 Sam 16,7b | Nie tak bowiem człowiek widzi jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce». |
| 12 | 1 Sam 3,9 | Mów, Panie, bo sługa Twój słucha. |
| 13 | 1 Tes 4,1-7 | A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu - jak już postępujecie - stawajcie się coraz doskonalszymi! Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości. |
| 14 | 1 Tes 5,9-10 | Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który za nas umarł, abyśmy, czy żywi, czy umarli, razem z Nim żyli. |
| 15 | 1 J 1,6 | Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. |
| 16 | 1 J 1,9 | Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. |
| 17 | 1 J 2,3 | Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. |
| 18 | 1 J 2,6 | Kto twierdzi, że w Nim trwa, powinien również sam postępować tak, jak On postępował. |
| 19 | 1 J 3,1 | Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. |
| 20 | 1 J 3,11 | Taka bowiem jest wola Boża, którą objawiono nam od początku, abyśmy się wzajemnie miłowali. |
| 21 | 1 J 3,16 | Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci. |
| 22 | 1 J 3,18-19 | Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. |
| 23 | 1 J 3,23 | Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. |
| 24 | 1 J 4,10 | W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. |
| 25 | 1 J 4,12 | Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. |
| 26 | 1 J 4,16 | Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. |
| 27 | 1 J 4,17 | Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, że mamy pełną ufność na dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie. |
| 28 | 1 J 4,18 | W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości. |
| 29 | 1 J 4,19-20 | My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował. Jeśliby ktoś mówił: «Miłuję Boga», a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi. |
| 30 | 1 J 4,21 | Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego. |
| 31 | 1 J 4,8c-9 | Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. |
| 32 | 1 J 4,9 | W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. |
| 33 | 1 J 5,2-3 | Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. |
| 34 | 1 P 1,14 | [Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi. |
| 35 | 1 P 1,16 | Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty. |
| 36 | 1 P 1,18-19 | Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostali wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. |
| 37 | 1 P 1,22 | Skoro już dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia nieobłudnej miłości bratniej, jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie. |
| 38 | 1 P 1,23 | Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa. |
| 39 | 1 P 1,6-7 | Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. |
| 40 | 1 P 2,11 | Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy. |
| 41 | 1 P 2,1-2 | Odrzuciwszy więc wszelkie zło, wszelki podstęp i udawanie, zazdrość i jakiekolwiek złe mowy, jak niedawno narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu. |
| 42 | 1 P 2,2 | Jak niedawno narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu. |
| 43 | 1 P 2,21-22 | Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu. |
| 44 | 1 P 2,23-24 | On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie. On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni. |
| 45 | 1 P 2,5 | Wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa. |
| 46 | 1 P 2,9 | Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła. |
| 47 | 1 P 4,7-8 | Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście się mogli modlić. Przede wszystkim miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa wiele grzechów. |
| 48 | 1 P 5,5b-6 | Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokorzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. |
| 49 | 1 P 5,7 | Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. |
| 50 | 2 Kor 4,16 | Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. |
| 51 | 2 Kor 4,6 | Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa. |
| 52 | 2 Kor 4,7 | Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. |
| 53 | 2 Sam 7,28-29 | Teraz Ty, o Panie mój, Boże, Tyś Bogiem, Twoje słowa są prawdą. Skoro obiecałeś swojemu słudze to szczęście, racz teraz pobłogosławić dom swojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, boś Ty, mój Panie, Boże, to powiedział, a dzięki Twojemu błogosławieństwu dom Twojego sługi będzie błogosławiony na wieki. |
| 54 | 2 Tes 3,13 | Wy zaś, bracia, nie zniechęcajcie się w czynieniu dobrze! |
| 55 | 2 P 1,10 | Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy. |
| 56 | 2 P 1,5-7 | Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. |
| 57 | Am 5,14 | Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli. Wtedy Pan, Bóg Zastępów, będzie z wami, tak jak to mówicie. |
| 58 | Am 5,4 | Tak mówi Pan do domu Izraela: Szukajcie Mnie, a żyć będziecie. |
| 59 | Ap 12,10 | «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.» |
| 60 | Ap 12,11 | A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci. |
| 61 | Ap 15,3-4 | ... «Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki». |
| 62 | Ap 2,23 | A wszystkie Kościoły poznają, że Ja jestem Ten, co przenika nerki i serca; i dam każdemu z was według waszych czynów. |
| 63 | Ap 21,3 | Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „BOGIEM Z NIMI”. |
| 64 | Ap 21,4 | I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. |
| 65 | Ap 22,17 | A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!». A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!». I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie. |
| 66 | Ap 3,20 | Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. |
| 67 | Ap 4,11 | «Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, odebrać chwałę i cześć, i moc, boś Ty stworzył wszystko, a dzięki Twej woli istniało i zostało stworzone». |
| 68 | Ap 5, 9-10 | I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi». |
| 69 | Ap 5,12-13 | «Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo:». A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!» |
| 70 | Ap 7,14b-15a | To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. |
| 71 | Ap 8,3 | I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem. |
| 72 | Ba 2,27 | Postąpiłeś jednak względem nas, Panie, Boże nasz, według całej swej łagodności i wielkiego miłosierdzia swego. |
| 73 | Ba 2,33 | Odwrócą się od swojej postawy twardego karku i od złych czynów swoich, ponieważ przypomną sobie los przodków, którzy grzeszyli przed Panem. |
| 74 | Ba 3,14 | Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój. |
| 75 | Ba 3,7a | Dlatego bowiem dałeś bojaźń Twą sercom naszym, abyśmy wzywali imienia Twego i żebyśmy Cię chwalili. |
| 76 | Ba 4,2 | Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła! |
| 77 | Ba 5,1-2 | Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Oblecz się płaszczem sprawiedliwości, pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego! |
| 78 | Ba 5,7 | Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana. |
| 79 | Ba 5,9 | Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem. |
| 80 | Dn 3,86-87 | Duchy i dusze sprawiedliwych, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Święci i pokornego serca, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! |
| 81 | Dn 9,18 | Nakłoń, mój Boże, swego ucha i wysłuchaj! Otwórz swe oczy i zobacz nasze spustoszenie i miasto, nad którym wzywano Twego imienia. Albowiem zanosimy swe modlitwy do Ciebie, opierając się nie na naszej sprawiedliwości, ale ufni w Twoje wielkie miłosierdzie. |
| 82 | Dz 10,34b-35 | Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. |
| 83 | Dz 12,35 | „Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”. |
| 84 | Dz 16,31 | «Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom». |
| 85 | Dz 17,26-27 | On z jednego [człowieka] wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwie czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. |
| 86 | Dz 17,28 | Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: „Jesteśmy bowiem z Jego rodu”. |
| 87 | Dz 17,30 | Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia. |
| 88 | Dz 2,21 | Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony |
| 89 | Dz 20,32 | A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi. |
| 90 | Dz 3,19 | Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone. |
| 91 | Dz 3,26 | Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów. |
| 92 | Dz 4,11-12 | On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni». |
| 93 | Dz 5,30-31 | Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. |
| 94 | Ef 1,17 | [Proszę w nich], aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. |
| 95 | Ef 1,18 | Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych. |
| 96 | Ef 1,3 | Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. |
| 97 | Ef 1,4 | W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. |
| 98 | Ef 1,5-6 | Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. |
| 99 | Ef 1,7 | W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. |
| 100 | Ef 2,10 | Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. |
| 101 | Ef 2,13 | Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. |
| 102 | Ef 2,14-16 | On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością bo zburzył rozdzielający je mur - wrogość. W sobie zadawszy śmierć wrogości. |
| 103 | Ef 2,15-16 | W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości. |
| 104 | Ef 2,17 | A przyszedłszy zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy blisko. |
| 105 | Ef 2,18 | Bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca. |
| 106 | Ef 2,19 | A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga. |
| 107 | Ef 2,4-5 | A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. |
| 108 | Ef 2,8 | Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga. |
| 109 | Ef 3,12 | W Nim mamy śmiały przystęp [do Ojca] z ufnością dzięki wierze w Niego. |
| 110 | Ef 3,14-16 | Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. |
| 111 | Ef 3,17-19 | Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą. |
| 112 | Ef 4,1-3 | A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. |
| 113 | Ef 4,23-24 | Odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. |
| 114 | Ef 4,26 | Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! |
| 115 | Ef 4,29-30 | Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. |
| 116 | Ef 4,3 | Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. |
| 117 | Ef 4,31-32 | Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie. |
| 118 | Ef 4,4 | Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. |
| 119 | Ef 4,6 | Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. |
| 120 | Ef 6,10-11 | W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. |
| 121 | Ef 6,12 | Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. |
| 122 | Ef 6,13 | Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. |
| 123 | Ef 6,14-15 | Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju. |
| 124 | Ef 6,16 | W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. |
| 125 | Ef 6,17 | Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże. |
| 126 | Ef 6,18 | Wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych. |
| 127 | Ez 17,24 | I wszystkie drzewa polne poznają że Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzektem i to uczynię. |
| 128 | Ez 18,27 | A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. |
| 129 | Ez 18,32 | Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci - wyrocznia Pana Boga. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie. |
| 130 | Ez 20,19 | Ja jestem Pan, Bóg wasz. Według moich praw postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je. |
| 131 | Ez 34,11 | Albowiem tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. |
| 132 | Ez 34,12 | Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. |
| 133 | Ez 34,15-16 | Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - wyrocznia Pana Boga. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie. |
| 134 | Ez 34,31 | A wy, owce moje, jesteście owcami mego pastwiska, Ja zaś Bogiem waszym» - wyrocznia Pana Boga. |
| 135 | Ez 36,25 | Pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. |
| 136 | Ez 36,26 | I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. |
| 137 | Flp 1,6 | Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. |
| 138 | Flp 2,11 | I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca. |
| 139 | Flp 2,6-7 | On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. |
| 140 | Flp 2,9-10 | Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. |
| 141 | Flp 4,12-13 | Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. |
| 142 | Flp 4,4-5 | Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! |
| 143 | Ga 5,1 | Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli! |
| 144 | Ga 5,22-23 | Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa. |
| 145 | Ga 5,25-26 | Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc. |
| 146 | Ga 6,4 | Niech każdy bada własne postępowanie, a wtedy powód do chluby znajdzie tylko w sobie samym, a nie w zestawieniu siebie z drugim. |
| 147 | Ga 6,9-10 | W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. A zatem, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza naszym braciom w wierze. |
| 148 | Ha 3,18 | Ja mimo to w Panu będę się radować, weselić się będę w Bogu, moim Zbawicielu. |
| 149 | Ha 3,19 | Pan Bóg - moja siła, uczyni nogi moje podobne jelenim, wprowadzi mnie na wyżyny. |
| 150 | Hbr 10,23 | Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę. |
| 151 | Hbr 10,24 | Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. |
| 152 | Hbr 12,4 | Jeszcze nie opieraliście się aż do przelewu krwi, walcząc przeciw grzechowi. |
| 153 | Hbr 12,6 | Bo kogo miłuje Pan, tego karze, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje. |
| 154 | Hbr 13,15 | Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę z czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię. |
| 155 | Hbr 13,16 | Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi, gdyż cieszy się Bóg takimi ofiarami. |
| 156 | Hbr 13,20-21 | Bóg zaś pokoju, który na mocy krwi przymierza wiecznego wywiódł spomiędzy zmarłych Wielkiego Pasterza owiec, Pana naszego Jezusa, niech was uzdolni do wszelkiego dobra, byście czynili Jego wolę, sprawując w was, co miłe jest w oczach Jego, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków! Amen. |
| 157 | Hbr 13,8 | Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki. |
| 158 | Hbr 13,9 | Nie dajcie się uwieść różnym i obcym naukom, dobrze bowiem jest wzmacniać serce łaską, a nie pokarmami, które nie przynoszą korzyści tym, co się o nie ubiegają. |
| 159 | Hbr 2,16 | Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. |
| 160 | Hbr 2,17 | Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. |
| 161 | Hbr 4,13 | Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. |
| 162 | Hbr 4,14 | Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. |
| 163 | Hbr 4,15 | Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. |
| 164 | Hbr 4,16 | Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla [uzyskania] pomocy w stosownej chwili. |
| 165 | Hbr 5,7-9 | Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają. |
| 166 | Hbr 9,24 | Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni, zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej [świątyni], ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga. |
| 167 | Hi 13,15 | Choćby mnie zabił Wszechmocny - ufam, i dróg moich przed Nim chcę bronić. |
| 168 | Hi 19,25-26 | Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje, na ziemi wystąpi jako ostatni. Potem me szczątki skórą odzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. |
| 169 | Hi 19,27 | To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty. |
| 170 | Iz 1,16-17 | Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! |
| 171 | Iz 38,17b | Ty zachowałeś mą duszę od dołu unicestwienia, gdyż poza siebie rzuciłeś wszystkie moje grzechy. |
| 172 | Iz 44,21-22 | Pamiętaj o tych rzeczach, Jakubie, i żeś sługą moim, Izraelu! Ukształtowałem ciebie, jesteś moim sługą. Izraelu, nie pójdziesz u Mnie w niepamięć. Usunąłem twe grzechy jak chmurę i twoje wykroczenia jak obłok. Powróć do Mnie, bom cię odkupił. |
| 173 | Iz 49,13 | Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. |
| 174 | Iz 49,15 | Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. |
| 175 | Iz 49,16 | Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną. |
| 176 | Iz 49,3 | I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię». |
| 177 | Iz 49,6b | Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi. |
| 178 | Iz 49,8 | Tak mówi Pan: «Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa». |
| 179 | Iz 53,11b-12 | Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami. |
| 180 | Iz 54,10 | Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą. |
| 181 | Iz 54,7 | Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. |
| 182 | Iz 55,3 | Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a dusza wasza żyć będzie. |
| 183 | Iz 57,15 | Tak bowiem mówi Wysoki i Wzniosły, którego stolica jest wieczna, a imię «Swięty»: Zamieszkuję miejsce wzniesione i święte, lecz jestem z człowiekiem skruszonym i pokornym, aby ożywić ducha pokornych i tchnąć życie w serca skruszone. |
| 184 | Iz 58,7 | Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków. |
| 185 | Iz 60,1-2 | Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą. |
| 186 | Iz 61,10 | «Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. |
| 187 | Iz 61,11 | Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów». |
| 188 | Iz 62,3 | Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga. |
| 189 | Iz 62,4 | Nie będą więcej mówić o tobie „Porzucona”, o krainie twej już nie powiedzą „Spustoszona”. Raczej cię nazwą „Moje upodobanie”, a krainę twoją „Poślubiona”. Albowiem spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męża. |
| 190 | Iz 62,5 | Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak twój Budowniczy ciebie poślubi, i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się rozraduje. |
| 191 | Iz 64,7 | A jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną a Ty naszym twórcą. Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy. |
| 192 | Iz 65,17 | Albowiem oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. |
| 193 | Iz 65,19 | Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu. Już się nie usłyszy w niej odgłosów płaczu ni krzyku narzekania. |
| 194 | Iz 66,12 | Tak bowiem mówi Pan: «Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów - jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. |
| 195 | Iz 66,13 | Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy». |
| 196 | Iz 66,2 | Przecież moja ręka to wszystko uczyniła i do Mnie należy to wszystko - wyrocznia Pana. Ale Ja patrzę na tego, który jest biedny i zgnębiony na duchu, i który z drżeniem czci moje słowo. |
| 197 | Iz 9,1 | Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. |
| 198 | Iz 9,2 | Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. |
| 199 | J 1, 29b | Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. |
| 200 | J 1,11 | Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. |
| 201 | J 1,12 | Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego. |
| 202 | J 1,1-3 | Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. |
| 203 | J 1,16 | Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce. |
| 204 | J 1,18 | Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył. |
| 205 | J 10,10-11 | Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. |
| 206 | J 10,14-15 | Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. |
| 207 | J 11,25-26 | Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» |
| 208 | J 11,42 | Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. |
| 209 | J 11,51c-52 | Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. |
| 210 | J 12,24 | A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. |
| 211 | J 12,24-25 | Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. |
| 212 | J 12,26 | A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. |
| 213 | J 12,3 | Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. |
| 214 | J 12,32 | A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. |
| 215 | J 12,44-46 | Jezus zaś tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który mnie posłał. Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności». |
| 216 | J 13,14-15 | Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem. |
| 217 | J 13,34-35 | Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali». |
| 218 | J 14,1-2a | Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. |
| 219 | J 14,13 | A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. |
| 220 | J 14,23 | W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. |
| 221 | J 14,26-27 | A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka! |
| 222 | J 14,6 | Odpowiedział mu Jezus; «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.» |
| 223 | J 15,1-2 | Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. |
| 224 | J 15,12-13 | To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. |
| 225 | J 15,14-15 | Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. |
| 226 | J 15,16-17 | Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali. |
| 227 | J 15,5 | Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. |
| 228 | J 15,9-10 | Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. |
| 229 | J 16,22 | Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. |
| 230 | J 16,23 | W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. |
| 231 | J 16,24 | Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. |
| 232 | J 16,26-27 | W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga. |
| 233 | J 17,24 | Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. |
| 234 | J 17,3-4 | A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. |
| 235 | J 19,25-27 | A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. |
| 236 | J 2,5 | Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». |
| 237 | J 20,19-10 | Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. |
| 238 | J 3,16 | Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. |
| 239 | J 3,17 | Albowiem Bóg nie postał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. |
| 240 | J 3,21 | «Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu». |
| 241 | J 3,27 | Na to Jan odrzekł: «Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba. |
| 242 | J 3,30 | Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał. |
| 243 | J 3,34 | Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela Ducha. |
| 244 | J 3,35 | Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. |
| 245 | J 3,5 | Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.» |
| 246 | J 3,8 | Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha». |
| 247 | J 4,10 | Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i [wiedziała], kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić” - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej». |
| 248 | J 4,14 | Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu». |
| 249 | J 4,23 | Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. |
| 250 | J 6,33 | Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu. |
| 251 | J 6,37 | Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę. |
| 252 | J 6,39 | Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. |
| 253 | J 6,47-48 | Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia. |
| 254 | J 7,37b-38 | Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». |
| 255 | J 8,31-32 | Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». |
| 256 | Jk 1,17-18 | Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. |
| 257 | Jk 1,22 | Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. |
| 258 | Jk 1,2-3 | Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. |
| 259 | Jk 1,25 | Kto zaś pilnie rozważa doskonale Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo. |
| 260 | Jk 1,27 | Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata. |
| 261 | Jk 1,5 | Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma. |
| 262 | Jk 2,12-13 | Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na podstawie Prawa wolności. Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem. |
| 263 | Jk 2,14 | Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? |
| 264 | Jk 3,17-18 | Mądrość zaś [zstępująca] z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój. |
| 265 | Jk 4,10 | Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. |
| 266 | Jk 4,12 | Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić lub potępić. A ty kimże jesteś, byś sądził bliźniego? |
| 267 | Jk 4,7-8.10 | Bądźcie więc poddani Bogu, przeciwstawiajcie się natomiast diabłu, a ucieknie od was. Przystąpcie bliżej do Boga, to i On zbliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni. Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. |
| 268 | Jk 4,8a | Przystąpcie bliżej do Boga, to i On zbliży się do was. |
| 269 | Jk 5,16.19-20 | Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego. Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zszedł z drogi prawdy, a drugi go nawrócił, niech wie, że kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje liczne grzechy. |
| 270 | Jk 5,7-8 | Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest juź bliskie. |
| 271 | Joz 1,9 | Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz». |
| 272 | Jr 11,16a | „Zielonym drzewem oliwnym, zdobnym pięknymi owocami”. |
| 273 | Jr 15,16 | Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów! |
| 274 | Jr 17,10 | Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków. |
| 275 | Jr 17,14 | Uzdrów mnie, Panie, bym się stał zdrowym; ratuj mnie, bym doznał ratunku. Ty bowiem jesteś moją chlubą. |
| 276 | Jr 17,7-8 | Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. |
| 277 | Jr 29,11 | Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was - wyrocznia Pana - zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie. |
| 278 | Jr 29,12-13 | Będziecie Mnie wzywać, zanosząc do Mnie swe modlitwy, a Ja was wysłucham. Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. |
| 279 | Jr 29,13 | Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. |
| 280 | Jr 31,12 | Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu i rozradują się błogosławieństwem Pana: zbożem, winem, oliwą, owcami i wołami. Życie ich będzie podobne do zroszonego ogrodu i nigdy już sił im nie zbraknie. |
| 281 | Jr 31,13 | Wtedy ogarnie dziewicę radość wśród tańca, i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami. Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach. |
| 282 | Jr 31,3 | Pan się mu ukaże z daleka: Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość. |
| 283 | Jud 1,25 | Jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen. |
| 284 | Koh 11,9 | Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg! |
| 285 | Kol 3,17 | I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego. |
| 286 | Kol 3,23-24 | Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo [wiekuiste] jako zapłatę. Służycie Chrystusowi jako Panu! |
| 287 | Lm 3,22-24 | Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła. |
| 288 | Lm 3,25 | Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka. |
| 289 | Lm 3,40-41 | Rozważmy, oceńmy swe drogi, powróćmy do Pana; wraz z dłońmi wznieśmy i serca do Boga w niebiosach. |
| 290 | Lm 5,21a | Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. |
| 291 | Łk 1,34 | Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» |
| 292 | Łk 1,37 | «Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». |
| 293 | Łk 1,38 | Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł. |
| 294 | Łk 1,42b-43 | « Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?» |
| 295 | Łk 1,45 | « Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». |
| 296 | Łk 1,49 | Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię. |
| 297 | Łk 1,50 | A swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. |
| 298 | Łk 1,68 | Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go. |
| 299 | Łk 10,2 | Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.» |
| 300 | Łk 10,20 | «Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie». |
| 301 | Łk 10,36-37 | Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł; «ldź, i ty czyń podobnie!» |
| 302 | Łk 11,13 | «Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą». |
| 303 | Łk 15,18-19 | «Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników.» |
| 304 | Łk 15,7 | Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. |
| 305 | Łk 17,10 | Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: «Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać». |
| 306 | Łk 18,13 | Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: «Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!» |
| 307 | Łk 18,7-8 | «A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?» |
| 308 | Łk 2,19 | Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. |
| 309 | Łk 2,51b | A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. |
| 310 | Łk 22,42 | «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» |
| 311 | Łk 22,46 | «Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». |
| 312 | Łk 22,70 | ... «Więc Ty jesteś Synem Bożym?» Odpowiedział im: «Tak. Jestem Nim». |
| 313 | Łk 23,34 | «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią». |
| 314 | Łk 23,42-43 | I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju». |
| 315 | Łk 24,25-26 | Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» |
| 316 | Łk 24,5-6 | Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. |
| 317 | Łk 3,21-22 | Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie». |
| 318 | Łk 4,8 | Lecz Jezus mu odrzekh «Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz». |
| 319 | Łk 5, 4b-5 | « Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!». A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». |
| 320 | Łk 5,31-32 | Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników». |
| 321 | Łk 5,8-10b | Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny». I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; Lecz Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». |
| 322 | Łk 6,27-28 | Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą błogosławcie tym, którzy was przeklinają i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. |
| 323 | Łk 6,36 | Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. |
| 324 | Łk 6,37 | Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. |
| 325 | Łk 6,38 | Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie». |
| 326 | Łk 7,47-50b | Dlatego powiadam ci: «Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje». «Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!». |
| 327 | Łk 8,21b | «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je». |
| 328 | Łk 8,24b-25 | «Mistrzu, Mistrzu, giniemy!» Lecz On wstał, rozkazał wichrowi i wzburzonej fali: uspokoiły się i nastała cisza. A do nich rzekł: «Gdzie jest wasza wiara?» Oni zaś przestraszeni i pełni podziwu mówili nawzajem do siebie: «Kim właściwie On jest, że nawet wichrom i wodzie rozkazuje, a są Mu posłuszne». |
| 329 | Łk 8,48 | Jezus rzeki do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!». |
| 330 | Łk 9,22 | «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». |
| 331 | Łk 9,23 | Potem mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!» |
| 332 | Łk 9,24 | Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. |
| 333 | Łk 9,25 | Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie? |
| 334 | Łk 9,35 | A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» |
| 335 | Łk 9,47-48 | Lecz Jezus, znając myśli ich serca, wziął dziecko, postawił je przy sobie i rzekł do nich: «Kto przyjmie to dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmie, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy wśród was wszystkich, ten jest wielki». |
| 336 | Mdr 11,24 | Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. |
| 337 | Mdr 11,25-26 | Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia! |
| 338 | Mdr 12,1 | Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. |
| 339 | Mdr 12,2 | Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli. |
| 340 | Mdr 15,1 | Ty zaś, Boże nasz, jesteś łaskawy i wierny, cierpliwy i miłosierny w rządach nad wszystkim. |
| 341 | Mdr 3,15 | Wspaniałe są owoce dobrych wysiłków, a korzeń mądrości nie usycha. |
| 342 | Mdr 3,9 | Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych. |
| 343 | Mdr 4,13 | Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele. |
| 344 | Mdr 4,15 | Łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność. |
| 345 | Mdr 5,15 | A sprawiedliwi żyją na wieki; zapłata ich w Panu i staranie o nich u Najwyższego. |
| 346 | Mdr 5,16 | Dlatego [sprawiedliwi] otrzymają wspaniałe królestwo i piękny diadem z rąk Pana; osłoni ich bowiem prawicą, ochraniać ich będzie ramieniem. |
| 347 | Mdr 6,12 | Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca: ci łatwo ją dostrzegą, którzy ją miłują, i ci ją znajdą, którzy jej szukają. |
| 348 | Mdr 7,15 | Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano! On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek. |
| 349 | Mdr 7,16 | W ręku Jego i my, i nasze słowa, roztropność wszelka i umiejętność działania. |
| 350 | Mdr 8,7 | I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu. |
| 351 | Mdr 9, 9 | Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś, i wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań. |
| 352 | Mdr 9,10 | Wyślij ją z niebios świętych, ześlij od tronu swej chwały, by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe. |
| 353 | Mdr 9,17 | Któż poznał Twój zamysł, gdyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego? |
| 354 | Mdr 9,18 | I tak ścieżki mieszkańców ziemi stały się proste, a ludzie poznali, co Tobie przyjemne, i wybawiła ich Mądrość. |
| 355 | Mdr 9,4-5 | Dajże mi Mądrość, co dzieli tron z Tobą, i nie wyłączaj mnie z liczby swych dzieci! Bom sługa Twój, syn Twojej służebnicy, człowiek niemocny i krótkowieczny, zbyt słaby, by pojąć sprawiedliwość i prawa. |
| 356 | Mdr 9,6 | Choćby zresztą był ktoś doskonały między ludźmi, jeśli mu braknie mądrości od Ciebie - za nic będzie poczytany. |
| 357 | Mi 7,18 | Któryż Bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie. |
| 358 | Mk 3,33b-35 | «Któż jest moją matką i [którzy] są braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką». |
| 359 | Ml 3,1 | Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. |
| 360 | Mt 1,20-21 | «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». |
| 361 | Mt 10,30-31 | U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. |
| 362 | Mt 11,25-26 | W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. |
| 363 | Mt 11,27 | Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. |
| 364 | Mt 11,28 | Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. |
| 365 | Mt 11,29-30 | Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie». |
| 366 | Mt 12,49b-50 | «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką». |
| 367 | Mt 13,45-46 | Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją. |
| 368 | Mt 14,29-30 | A On rzekł: «Przyjdź!» Piotr wyszedł z łodzi, i krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: «Panie, ratuj mnie!». |
| 369 | Mt 16,16-17 | Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. |
| 370 | Mt 16,24-25 | «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je.» |
| 371 | Mt 18,10 | Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. |
| 372 | Mt 18,19-20 | «Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich». |
| 373 | Mt 18,21-22 | Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.» |
| 374 | Mt 18,3-4 | «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.» |
| 375 | Mt 18,5 | I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. |
| 376 | Mt 2,11 | Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. |
| 377 | Mt 20,27-28 | «A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». |
| 378 | Mt 22,37-39 | On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego». |
| 379 | Mt 24,42 | Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. |
| 380 | Mt 24,44 | Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. |
| 381 | Mt 25,35 | „Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie.” |
| 382 | Mt 25,36 | „Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. |
| 383 | Mt 25,40 | A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. |
| 384 | Mt 26,38 | Wtedy rzeki do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!». |
| 385 | Mt 26,39 | I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty». |
| 386 | Mt 26,7.10-12 | Podeszła do Niego kobieta z alabastrowym flakonikiem drogiego olejku i wylała Mu olejek na głowę, gdy spoczywał przy stole. Dobry uczynek spełniła względem Mnie. Albowiem zawsze ubogich macie u siebie, lecz Mnie nie zawsze macie. Wylewając ten olejek na moje ciało, na mój pogrzeb to uczyniła. |
| 387 | Mt 27,32 | Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego. |
| 388 | Mt 28,10 | A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». |
| 389 | Mt 3,16-17 | A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». |
| 390 | Mt 3,2-3 | «Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki! |
| 391 | Mt 5,10 | Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. |
| 392 | Mt 5,3 | Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. |
| 393 | Mt 5,4 | Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. |
| 394 | Mt 5,5 | Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. |
| 395 | Mt 5,6 | Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. |
| 396 | Mt 5,7 | Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. |
| 397 | Mt 5,8 | Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. |
| 398 | Mt 5,9 | Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. |
| 399 | Mt 6,1 | Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. |
| 400 | Mt 6,11-13 | Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! |
| 401 | Mt 6,14-15 | Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień. |
| 402 | Mt 6,24 | Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. |
| 403 | Mt 6,33 | Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. |
| 404 | Mt 6,6 | Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. |
| 405 | Mt 6,9-10 | Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. |
| 406 | Mt 7,12 | Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. |
| 407 | Mt 7,1-3 | Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? |
| 408 | Mt 7,13-14 | Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują! |
| 409 | Mt 7,24-25 | Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. |
| 410 | Mt 7,7-9 | Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? |
| 411 | Mt 8,26-27 | A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?» Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?». |
| 412 | Mt 9,13 | Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników». |
| 413 | Ne 1,5 | Ach, Panie, Boże niebios, Boże wielki i straszny, dotrzymujący przymierza i otaczający opieką tych, którzy Cię miłują i zachowują Twoje przykazania. |
| 414 | Ne 8,9b-10 | Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie! Albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją. |
| 415 | Oz 11,4 | Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę - schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go. |
| 416 | Oz 11,9b | Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja - Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać. |
| 417 | Oz 2,16 | Dlatego chcę ją przynęcić, na pustynię ją wyprowadzić i mówić jej do serca. |
| 418 | Oz 2,21-22 | I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana. |
| 419 | Oz 6,1 | „Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże. |
| 420 | Oz 6,3 | Dołóżmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię. |
| 421 | Oz 6,6 | Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń. |
| 422 | Pnp 1,4 | Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą i stawić twą miłość nad wino; [jakże] słusznie cię miłują! |
| 423 | Pnp 2,10 | Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! |
| 424 | Pnp 5,2 | Ja śpię, lecz serce me czuwa: Cicho! Oto miły mój puka! «Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołąbko moja, ty moja nieskalana, bo pełna rosy ma głowa i kędziory me - kropli nocy». |
| 425 | Pnp 8,6 | Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol, żar jej to żar ognia, płomień Pański. |
| 426 | Pnp 8,7 | Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, pogardzą nim tylko. |
| 427 | Prz 12,25 | Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobre słowo. |
| 428 | Prz 15,1 | Odpowiedź łagodna uśmierza zapalczywość, słowo raniące pobudza do gniewu. |
| 429 | Prz 16,23-24 | Od serca mądrego i usta mądrzeją, przezorność na wargach się mnoży. Dobre słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała. |
| 430 | Prz 2,7-8 | On udziela pomocy ludziom prawym, jest tarczą dla postępujących uczciwie, czuwa nad ścieżkami prawożądności, strzeże dróg swoich wiernych. |
| 431 | Prz 3,11-12 | Upomnieniem Pańskim nie gardź, mój synu, nie odrzucaj ze wstrętem strofowań. Bowiem karci Pan, kogo miłuje, jak ojciec syna, którego lubi. |
| 432 | Prz 3,7-8 | Nie bądź mądrym we własnych oczach, Boga się bój, zła unikaj; to ciału zapewni zdrowie, a pokrzepienie twym kościom. |
| 433 | Prz 30,5 | Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. |
| 434 | Ps 107,19-21 | W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi. Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie. Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich! |
| 435 | Ps 119,88-89 | Według swej łaski zapewnij mi życie, ja zaś chcę przestrzegać napomnień ust Twoich. Słowo Twe, Panie, trwa na wieki, niezmienne jak niebiosa. |
| 436 | Ps 138,1 | Będę Cię stawił, Panie, z całego mego serca, bo usłyszałeś słowa ust moich: będę śpiewał Ci wobec aniołów. |
| 437 | Ps 138,2 | Oddam Ci pokłon ku Twemu świętemu przybytkowi. I będę dziękował Twemu imieniu za łaskę Twoją i wierność, bo wywyższyłeś ponad wszystko Twoje imię i obietnicę. |
| 438 | Ps 139,13 | Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki. |
| 439 | Ps 139,14 | Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. I dobrze znasz moją duszę, nie tajna Ci moja istota. |
| 440 | Ps 139,23 | Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski. |
| 441 | Ps 139,24 | I zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną! |
| 442 | Ps 139,3 | Widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane. |
| 443 | Ps 16,11 | Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. |
| 444 | Ps 16,7-8 | Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet nocami upomina mnie serce. Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie Zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy. |
| 445 | Ps 17,8 | Strzeż mnie jak źrenicy oka; w cieniu Twych skrzydeł mnie ukryj. |
| 446 | Ps 18,19-20 | Pan jest moją obroną, wyprowadza mnie na miejsce przestronne; ocala, bo mnie miłuje. |
| 447 | Ps 18,2-3 | Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja, Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! |
| 448 | Ps 18,28 | Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a pognębiasz oczy wyniosłe. |
| 449 | Ps 18,29-30 | Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni: Boże mój, oświecasz moje ciemności. Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu. |
| 450 | Ps 18,31 | Bóg - Jego droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią. |
| 451 | Ps 18,32 | Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest Skałą prócz Boga naszego? |
| 452 | Ps 18,47 | Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca. |
| 453 | Ps 18,50 | Przeto będę Cię, o Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię. |
| 454 | Ps 20,5 | Niech ci udzieli, czego w sercu pragniesz, i wypełni każdy twój zamysł. |
| 455 | Ps 22,23 | Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia. |
| 456 | Ps 23,1-3 | Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. |
| 457 | Ps 23,4 | Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. |
| 458 | Ps 23,6 | Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy. |
| 459 | Ps 25,1-2 | Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę, mój Boże, Tobie ufam: niech nie doznam zawodu! Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną! |
| 460 | Ps 25,3 | Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności. |
| 461 | Ps 25,4 | Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek! |
| 462 | Ps 25,5 | Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję. |
| 463 | Ps 27,1-2 | Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać? Pan obroną mojego życia: przed kim mam się trwożyć? Gdy na mnie nastają złośliwi, by zjeść moje ciało, wtenczas oni, wrogowie moi i nieprzyjaciele, chwieją się i padają. |
| 464 | Ps 27,3 | Chociażby stanął naprzeciw mnie obóz, moje serce bać się nie będzie; choćby wybuchła przeciw mnie wojna, nawet wtedy będę pełen ufności. |
| 465 | Ps 27,4 | O jedno proszę Pana, tego poszukuję: bym w domu Pańskim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał łaskawości Pana, stale się radował Jego świątynią. |
| 466 | Ps 28,7 | Pan moją mocą i tarczą! Moje serce Jemu zaufało: Doznałem pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię. |
| 467 | Ps 30,12-13 | Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś, opasałeś mnie radością, by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało. Boże mój, Panie, będę Cię wysławiał na wieki. |
| 468 | Ps 30,6 | Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaskawość - przez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyki radości. |
| 469 | Ps 31,24-25 | Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie! Pan zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują. Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu! |
| 470 | Ps 33,10-11 | Pan udaremnia zamiary narodów; wniwecz obraca zamysły ludów. Zamiar Pana trwa na wieki; zamysły Jego serca - poprzez pokolenia. |
| 471 | Ps 33,11 | Zamiar Pana trwa na wieki; zamysły Jego serca - poprzez pokolenia. |
| 472 | Ps 37,16-17 | Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy, niż wielkie bogactwo występnych, bo ramiona występnych będą połamane, a sprawiedliwych Pan podtrzymuje. |
| 473 | Ps 37,23-24 | Pan umacnia kroki człowieka i w jego drodze ma upodobanie. A choćby upadł, to nie będzie leżał, bo rękę jego Pan podtrzymuje. |
| 474 | Ps 37,30-31 | Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co słuszne. Prawo jego Boga jest w jego sercu, a jego kroki się nie Zachwieją. |
| 475 | Ps 37,3-4 | Miej ufność w Panu i postępuj dobrze, mieszkaj w ziemi i zachowaj wierność. Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca. |
| 476 | Ps 37,5-6 | Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, a słuszność twoja - jak południe. |
| 477 | Ps 40,12 | A Ty, o Panie, nie wstrzymuj wobec mnie Twego miłosierdzia; łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą! |
| 478 | Ps 40,14 | Panie, racz mnie wybawić; Panie, pospiesz mi na pomoc! |
| 479 | Ps 40,17 | Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają i niech zawsze mówią: «Pan jest wielki» ci, którzy pragną Twojej pomocy. |
| 480 | Ps 40,18 | Ja zaś jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie. Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; Boże mój, nie zwlekaj! |
| 481 | Ps 40,2 | Złożyłem w Panu całą nadzieję; On schylił się nade mną i wysłuchał mego wołania. |
| 482 | Ps 40,4 | I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu. |
| 483 | Ps 40,6 | Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój, a w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej niżby można zliczyć. |
| 484 | Ps 40,9 | Jest moją radością mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu. |
| 485 | Ps 42,2 | Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże! |
| 486 | Ps 42,3 | Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego: kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? |
| 487 | Ps 42,5 | Gdy wspominam o tym, rozrzewnia się dusza moja we mnie, ponieważ wstępowałem do przedziwnego namiotu, do domu Bożego, wśród głosów radości i dziękczynienia w świątecznym orszaku. |
| 488 | Ps 42,6 | Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wystawiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga. |
| 489 | Ps 42,9 | Za dnia udziela mi Pan swojej łaski, a w nocy Mu śpiewam, sławię Boga mego życia. |
| 490 | Ps 43,3 | Ześlij światłość swoją i wierność swoją: niech one mnie wiodą i niech mnie przywiodą na Twoją świętą górę i do Twych przybytków! |
| 491 | Ps 43,4 | I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem. Radośnie będę Cię chwalił przy wtórze harfy, Boże, mój Boże! |
| 492 | Ps 44,9 | W każdym czasie chlubimy się Bogiem i stawimy bez przerwy Twe imię. |
| 493 | Ps 47,2-3 | Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem, bo Pan najwyższy, straszliwy, jest wielkim Królem nad całą ziemią. |
| 494 | Ps 47,7-8 | Śpiewajcie [naszemu] Bogu, śpiewajcie; śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie! Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie! |
| 495 | Ps 5,8 | Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce, wejdę do Twojego domu, upadnę przed świętym przybytkiem Twoim przejęty Twoją bojaźnią. |
| 496 | Ps 51,3 | Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość! |
| 497 | Ps 51,4 | Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! |
| 498 | Ps 62,8-9 | W Bogu jest zbawienie moje i moja chwała, skała mojej mocy, w Bogu moja ucieczka. W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie! Przed Nim serca wasze wylejcie: Bóg jest dla nas ucieczką! |
| 499 | Ps 63,2 | Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody. |
| 500 | Ps 63,3 | W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę. |
| 501 | Ps 7,11 | Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prawych sercem. |
| 502 | Ps 8,2 | O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. |
| 503 | Ps 8,3a | Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę. |
| 504 | Ps 86,11-12 | Naucz mię, Panie, Twej drogi, bym postępował według Twojej prawdy; skłoń moje serce ku bojaźni Twojego imienia! Będę Cię chwalił. Panie, mój Boże, z całego serca mojego i na wieki będę sławił Twe imię. |
| 505 | Ps 86,15-16 | Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nieskorym do gniewu, bardzo łagodnym i wiernym. Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną; udziel Twej siły słudze swojemu i ocal syna swej służebnicy! |
| 506 | Ps 9,10 | Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia. |
| 507 | Ps 9,11 | Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają. |
| 508 | Ps 9,3 | Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy. |
| 509 | Ps 91,11-12 | Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień. |
| 510 | Ps 91,1-2 | Kto przebywa w pieczy Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego mieszka, mówi do Pana: «Ucieczko moja i Twierdzo, mój Boże, któremu ufam». |
| 511 | Ps 91,14 | Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie; osłonię go, bo uznał moje imię. |
| 512 | Ps 91,15 | Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham i będę z nim w utrapieniu, wyzwolę go i sławą obdarzę. |
| 513 | Ps 91,9 | Albowiem Pan jest twoją ucieczką jako obrońcę wziąłeś sobie Najwyższego. |
| 514 | Pwt 10,12-13 | A teraz, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, Bóg twój? Tylko tego, byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami, miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z całej swej duszy, strzegł poleceń Pana i Jego praw, które ja ci podaję dzisiaj dla twego dobra. |
| 515 | Pwt 30,14 | Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić. |
| 516 | Pwt 32,4 | On Skała, dzieło Jego doskonałe, bo wszystkie drogi Jego są słuszne; On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym. On sprawiedliwy i prawy. |
| 517 | Pwt 4,29 | Wtedy będziecie szukali Pana, Boga waszego, i znajdziecie Go, jeżeli będziecie do Niego dążyli z całego serca i z całej duszy. |
| 518 | Pwt 4,39 | Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. |
| 519 | Pwt 6,4-6 | Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. |
| 520 | Rdz 1,26a, c | Rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad ziemią!» |
| 521 | Rdz 1,28a | Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną». |
| 522 | Rdz 1,31a | W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. A zatem, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza naszym braciom w wierze. |
| 523 | Rdz 12,1-2 | Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. |
| 524 | Rdz 12,3 | Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi». |
| 525 | Rdz 15,5-5 | I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. |
| 526 | Rdz 2,24 | Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem. |
| 527 | Rz 12,1-2 | A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą. Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża; co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe. |
| 528 | Rz 15,13 | A Bóg, [dawca] nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję. |
| 529 | Rz 5,5 | A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. |
| 530 | Rz 5,6 | Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. |
| 531 | Rz 5,8 | Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. |
| 532 | Rz 6,5 | Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. |
| 533 | Rz 8,14 | Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. |
| 534 | Rz 8,15 | Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!». |
| 535 | Rz 8,16 | Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. |
| 536 | Rz 8,17 | Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. |
| 537 | Rz 8,18 | Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. |
| 538 | Rz 8,24 | W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? |
| 539 | Rz 8,26 | Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. |
| 540 | Rz 8,27 | Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. |
| 541 | Rz 8,28 | Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru. |
| 542 | Rz 8,31 | Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? |
| 543 | Rz 8,32 | On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? |
| 544 | Rz 8,35 | Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? |
| 545 | Rz 8,6 | Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. |
| 546 | So 3,15 | Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego. |
| 547 | So 3,14 | Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! |
| 548 | So 3,16 | Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!». |
| 549 | So 3,17 | Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz - On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości. |
| 550 | So 3,20 | W owym czasie was przywiodę, w czasie, gdy was zgromadzę; albowiem dam wam imię i chwałę u wszystkich narodów ziemi, gdy odmienię wasz los na waszych oczach - mówi Pan. |
| 551 | So 3,9 | Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. |
| 552 | Syr 1,11-12 | Bojaźń Pańska to chwała i chluba, wesele i korona radosnego uniesienia. Bojaźń Pańska zadowala serca, daje wesele, radość i długie życie. |
| 553 | Syr 1,12 | Bojaźń Pańska zadowala serca, daje wesele, radość i długie życie. |
| 554 | Syr 1,18 | Koroną mądrości - bojaźń Pańska, dająca pokój i czerstwe zdrowie. |
| 555 | Syr 2,10 | Popatrzcie na dawne pokolenia i zobaczcie: któż zaufał Panu, a został zawstydzony? Albo któż trwał w bojaźni Pańskiej i był opuszczony? Albo któż wzywał Go, a On nim wzgardził? |
| 556 | Syr 2,1-2 | Synu, jeżeli masz zamiar służyć Panu, przygotuj swą duszę na doświadczenie! Zachowaj spokój serca i bądź cierpliwy, a nie trać równowagi w czasie utrapienia! |
| 557 | Syr 2,15 | Którzy się Pana boją, będą posłuszni Jego słowom, a miłujący Go pójdą Jego drogami. |
| 558 | Syr 2,16-17 | Którzy się Pana boją, będą szukać Jego upodobania, a miłujący Go w Prawie znajdą nasycenie. Którzy się Pana boją, przygotują swe serca, a przed obliczem Jego uniżą swe dusze. |
| 559 | Syr 2,5-6 | Bo w ogniu doświadcza się złoto, a ludzi miłych Bogu - w piecu utrapienia. Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą, prostuj swe drogi i Jemu zaufaj! |
| 560 | Syr 2,6 | Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą, prostuj swe drogi i Jemu zaufaj! |
| 561 | Syr 2,7-8 | Którzy boicie się Pana, oczekujcie Jego zmiłowania, nie zbaczajcie z drogi, abyście nie upadli. Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu, a nie przepadnie wasza zapłata. |
| 562 | Syr 2,9-10 | Którzy boicie się Pana, spodziewajcie się dobra, wiecznego wesela i zmiłowania! Popatrzcie na dawne pokolenia i zobaczcie; któż zaufał Panu, a został zawstydzony? Albo któż trwał w bojaźni Pańskiej i był opuszczony? Albo któż wzywał Go, a On nim wzgardził? |
| 563 | Syr 4,22 | Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem. |
| 564 | Syr 4,28 | Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie. |
| 565 | Syr 6,14 | Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. |
| 566 | Syr 6,16 | Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana. |
| 567 | Tt 3,4-5 | Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym. |
| 568 | Za 4,6b | Nie siła, nie moc, ale Duch mój [dokończy dzieła] - mówi Pan Zastępów. |
| 569 | Za 9,9 | Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny - jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy. |
| 570 | Za 7,9 | To mówi Pan Zastępów: Wydawajcie wyroki sprawiedliwe, okazujcie sobie wzajemnie miłość i miłosierdzie. |
| 571 | Rz 10,10 | Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. |
| 572 | J 6,67 | Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» |
| 573 | Lb 6,24-26 | Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem. |
| 574 | Mt 5,13a | Wy jesteście solą dla ziemi. |
| 575 | 1 J 5,4a | Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat. |
| 576 | 1 Tm 4,7b | Ćwicz się w pobożności! |
| 577 | 2 Tm 4,5 | Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty spełnij swe posługiwanie! |
| 578 | 1 J 5,11b | Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. |
| 579 | Hbr 13,5a | Postępowanie wasze niech będzie wolne od chciwości na pieniądze. |
| 580 | 1 P 3,14a | Jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. |
| 581 | Łk 17,3 | Jeśli brat twój zawini, upomnij go. I jeśli żałuje, przebacz mu! |
| 582 | Dz 20,24a | Ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa. |
| 583 | 1 P 1,15 | W całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał. |
| 584 | 2 Kor 6,16b | My jesteśmy świątynią Boga żywego według tego, co mówi Bóg. |
| 585 | Tt 2,7a | We wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków własnym postępowaniem. |
| 586 | J 21,15b | Panie, Ty wiesz, że Cię kocham! |
| 587 | Rz 12,9a | Miłość niech będzie bez obłudy! |
| 588 | 1 P 2,10b | Jesteście ludem Bożym, jako ci, którzy miłosierdzia doznali. |
| 589 | Rz 6,11 | Umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie. |
| 590 | Mt 18,4 | Kto się więc uniży jak to dziecko ten jest największy w królestwie niebieskim. |
| 591 | Dz 9,15b | Wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. |
| 592 | Rz 12,10b | W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie! |
| 593 | J 20,29b | Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli. |
| 594 | Łk 24,36b | Pokój wam! |
| 595 | Ap 21,6a | Jam Alfa i Omega, Początek i Koniec. |
| 596 | Ap 21,5a | I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe». |
| 597 | Mk 11,22b | Miejcie wiarę w Boga! |
| 598 | 1 Kor 1,5 | W Nim to zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie. |
| 599 | Dz 9,34b | Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko! |
| 600 | Rz 12,15 | Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. |
| 601 | Rdz 1,2 | Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. |
| 602 | Mt 1,18 | ... Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. |
| 603 | J 14,16-17 | Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. |
| 604 | J 15,26 | Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. |
| 605 | J 16,13 | Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. |
| 606 | Łk 24,49 | Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka. |
| 607 | Dz 2,2-4 | Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. |
| 608 | Dz 8,17 | Wtedy więc wkładali [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. |
| 609 | Rz 8,11 | A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. |
| 610 | 2 Kor 3,17 | Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność. |
| 611 | 1 Kor 2,10 | Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. |
| 612 | 1 Kor 2,11 | Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. |
| 613 | 1 Kor 2,12 | Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. |
| 614 | 1 Kor 2,13 | A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha. |
| 615 | 1 Kor 3,16 | Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? |
| 616 | 1 Kor 12,3 | Otóż zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: «Niech Jezus będzie przeklęty!». Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». |
| 617 | 1 Kor 12,4-6 | Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. |
| 618 | Ga 4,6 | Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! |
| 619 | Łk 12,11-12 | Kiedy was ciągać będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć. |
| 620 | Jl 3,1-2 | I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. |
| 621 | Mt 10,19-20 | Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. |
| 622 | Mk 1,10-11 | W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» |
| 623 | Mk 13,11 | A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić; ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, ale Duch Święty. |
| 624 | Łk 1,35 | Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym (...)» |
| 625 | Łk 2,27a | Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. |
| 626 | Łk 10,21 | W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom (...)» |
| 627 | J 7,39 | A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. |
| 628 | J 20,22 | Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! (...)» |
| 629 | Dz 1,7-8a | Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami (...)». |
| 630 | Dz 2,32-33 | Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go (...) |
| 631 | Dz 2,39 | Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz. |
| 632 | Dz 4,31 | Po tej modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże. |
| 633 | Dz 5,32 | Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni. |
| 634 | Dz 6,10 | Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego [natchnienia] przemawiał. |
| 635 | Dz 7,55 | A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. |
| 636 | Dz 7,51 | Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. |
| 637 | Dz 8,17 | Wtedy więc wkładali [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. |
| 638 | Dz 10,45 | I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. |
| 639 | Dz 11,16 | Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: "Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym". |
| 640 | Dz 15,8 | Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. |
| 641 | Rz 8,2 | Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. |
| 642 | Rz 8,5-6 | Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. |
| 643 | Rz 14,17 | Bo królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. |
| 644 | 2 Kor 3,6 | On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. |
| 645 | 1 Tm 4,1 | Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów. |
| 646 | Ap 3,6 | Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. |
| 647 | Łk 15,1 | Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. |
| 648 | J 15,7-8 | Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami. |
| 649 | J 6,35 | Odpowiedział im Jezus: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie». |
| 650 | J 8,12b | «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia». |
| 651 | Iz 43,1 | Nie lękaj się, bo cię wykupiłem,
wezwałem cię po imieniu; tyś moim! |
| 652 | Iz 41,10 | Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą;
nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem.
Umacniam cię, jeszcze i wspomagam,
podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą. |
| 653 | Iz 41,13 | Albowiem Ja, Pan, twój Bóg,
ująłem cię za prawicę
mówiąc ci: «Nie lękaj się,
przychodzę ci z pomocą». |
| 654 | Iz 43,4 | Ponieważ drogi jesteś w moich oczach,
nabrałeś wartości i Ja cię miłuję,
przeto daję ludzi za ciebie
i narody za życie twoje. |
| 655 | Iz 43,5a | Nie lękaj się, bo jestem z tobą. |
| 656 | Iz 51,12a | Ja i tylko Ja jestem twym pocieszycielem. |
| 657 | Rdz 26,24b | Nie lękaj się, bo Ja będę z tobą.
I będę ci błogosławił (...) |
| 658 | Rdz 28,15a | Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz (...) |
| 659 | Wj 20,24b | Przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił. |
| 660 | Wj 23,20-21a | Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. |
| 661 | Wj 33,12b | Znam cię po imieniu i jestem ci łaskawy. |
| 662 | Jr 30,11a | Ja bowiem jestem z tobą
- wyrocznia Pana -
by cię wybawić. |
| 663 | Joz 1,5b | Jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie opuszczę cię ani porzucę. |
| 664 | Sdz 6,14b | Idź z tą siłą, jaką posiadasz (...). Czyż nie Ja ciebie posyłam? |
| 665 | 2 Sm 7,9 | I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś (...) |
| 666 | 1 Krl 3,5b | Proś o to, co mam ci dać. |
| 667 | 2 Krl 19,27 | Lecz Ja wiem, kiedy wstajesz i kiedy spoczywasz, kiedy wychodzisz i kiedy powracasz (...) |
| 668 | 2 Krl 20,5 | Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Oto uzdrawiam cię (...) |
| 669 | Ez 3,10 | (...) Synu człowieczy, weź sobie do serca wszystkie słowa, które wyrzekłem do ciebie, i przyjmij je do swoich uszu! |
| 670 | Ez 36,27 | Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. |
| 671 | Mt 8,13 | (...) Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś (...) |
| 672 | Mt 9,22 | Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: «Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła». I od tej chwili kobieta była zdrowa. |
| 673 | Ps 73,28 | Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga,
w Panu wybrałem sobie schronienie,
by opowiadać wszystkie Jego dzieła. |
| 674 | Mt 10,32 | Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. |
| 675 | Mt 10,39 | Kto chce znaleźć swe życie, straci je. a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. |
| 676 | Mt 11,6 | A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi. |
| 677 | Mt 15,28 | Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa. |
| 678 | Mk 5,19b | Wracaj do domu, do swoich, i opowiadaj im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą. |
| 679 | Mk 5,36 | Nie bój się, wierz tylko! |
| 680 | Mk 9,23b | Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy. |
| 681 | Łk 12,34 | Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. |
| 682 | Łk 18,27 | Jezus odpowiedział: «Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga». |
| 683 | Łk 21,19 | Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie. |
| 684 | J 4,34 | Powiedział im Jezus: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło. |
| 685 | J 5,24 | Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. |
| 686 | J 15,31-32 | Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». |
| 687 | Ga 1,3 | Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa (...) |
| 688 | Ps 141,3 | Postaw, Panie, straż moim ustom
i wartę przy bramie warg moich! |
| 689 | Mk 11,24 | Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie. |
| 690 | Prz 31,10 | Niewiastę dzielną któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły. |
| 691 | 2 Kor 12,9 | «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali» |
| 692 | Jk 1,6 | Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym! Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam. |
| 693 | Iz 54,14b | Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie. |
| 694 | Hbr 4,12 | Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. |
| 695 | Iz 30,15b | W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła. |
| 696 | 2 Tm 1,7 | Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. |
| 697 | 2 Kor 13,11 | Zresztą, bracia, radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, jedno myślcie, pokój zachowujcie, a Bóg miłości i pokoju niech będzie z wami! |
| 698 | Rz 2,1b | W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, w tej sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz. |
| 699 | Wj 33,11 | A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem. |
| 700 | 2 Sm 22,29 | Bo Ty, o Panie, jesteś moim światłem:
Pan rozjaśnia moje ciemności. |
| 701 | Rz 10,9 | Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie. |
| 702 | 1 Sm 16,7b | (...) nie tak bowiem człowiek widzi jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce. |
| 703 | Flp 2,4 | Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! |
| 704 | Pwt 20,4 | Gdyż z wami wyrusza Pan, Bóg wasz, by walczyć przeciw wrogom waszym i dać wam zwycięstwo». |
| 705 | Tb 12,7 | Ukrywać tajemnice królewskie jest rzeczą piękną, ale godną pochwały jest rozgłaszać i wysławiać dzieła Boże. Czyńcie dobrze, a zło was nie spotka. |
| 706 | Łk 11,28 | (...) błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je. |
| 707 | Ps 121,3 | On nie pozwoli zachwiać się twej nodze
ani się zdrzemnie Ten, który cię strzeże. |
| 708 | Syr 10,26 | Nie szukaj wymówek, gdy masz spełnić swój obowiązek,
i nie przechwalaj się, gdy przyszedł czas twego poniżenia. |
| 709 | Syr 1,26 | Jeżeli pożądasz mądrości, chowaj przykazania, a Pan cię nią obdarzy. |
| 710 | Syr 1,23 | Cierpliwy do czasu dozna przykrości, ale później radość dla niego zakwitnie. |
| 711 | Ps 6,10 | Pan usłyszał moje błaganie,
Pan przyjął moją modlitwę. |
| 712 | Mt 5,44 | (...) Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. |
| 713 | 2 Tm 4,7 | W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. |
| 714 | 2 Tm 2,3 | Weź udział w trudach i przeciwnościach jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa! |
| 715 | 1 Kor 4,16 | Proszę was przeto, bądźcie naśladowcami moimi! |
| 716 | Rz 12,21 | Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj! |
| 717 | Sdz 6,12 | I ukazał mu się Anioł Pana. «Pan jest z tobą - rzekł mu - dzielny wojowniku!» |
| 718 | 3 J 1,11 | Umiłowany, nie naśladuj zła, lecz dobro!
Ten, kto czyni dobrze, jest z Boga;
ten zaś, kto czyni źle, Boga nie widział. |
| 719 | Ps 1,1 | Szczęśliwy mąż,
który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie siada w kole szyderców (...) |
| 720 | Ps 2,11 | Służcie Panu z bojaźnią. |
| 721 | Ps 7,2 | Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam;
wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców (...) |
| 722 | Ps 9,2 | Chwalę Cię, Panie, całym sercem,
opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła. |
| 723 | Ps 10,14 | A Ty widzisz trud i boleść,
patrzysz, by je wziąć w swoje ręce.
Tobie się biedny poleca,
Tyś opiekunem sieroty! |
| 724 | Ps 10,17 | Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych,
umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha (...) |
| 725 | Ps 11,7 | Bo Pan jest sprawiedliwy, kocha sprawiedliwość; ludzie prawi zobaczą Jego oblicze. |
| 726 | Ps 12,7 | Słowa Pańskie to słowa szczere,
wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi,
siedmiokroć czyszczone. |
| 727 | Iz 40,29 | On dodaje mocy zmęczonemu
i pomnaża siły omdlałego. |
| 728 | Iz 40,31 | (...) lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. |
| 729 | Iz 40,28 | Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona. |
| 730 | Iz 49,1b | Powołał Mnie Pan już z łona mej matki,
od jej wnętrzności wspomniał moje imię. |
| 731 | Iz 49,5b | Wsławiłem się w oczach Pana,
Bóg mój stał się moją siłą. |
| 732 | Iz 1,18a | Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! -
mówi Pan. |
| 733 | Iz 1,18b | Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby czerwone jak purpura, staną się jak wełna. |
| 734 | Iz 42,6 | Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów (...) |
| 735 | Iz 40,8 | Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki. |
| 736 | Iz 41,14 | Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam - wyrocznia Pana - odkupicielem twoim - Święty Izraela. |
| 737 | Iz 26,4 | Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,
bo Pan jest wiekuistą Skałą! |
| 738 | Tb 12,8a | Lepsza jest modlitwa ze szczerością i miłosierdzie ze sprawiedliwością aniżeli bogactwo z nieprawością. |
| 739 | Tb 12,8b | Lepiej jest dawać jałmużnę, aniżeli gromadzić złoto. |
| 740 | Tb 8,16 | Bądź uwielbiony, ponieważ mnie ucieszyłeś i nie stało się, jak przypuszczałem. Postąpiłeś z nami według wielkiego Twego miłosierdzia. |
| 741 | Ps 103,12 | Jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki. |
| 742 | Ps 144,2 | On mocą dla mnie i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą, moją tarczą i Tym, któremu ufam, Ten, który mi poddaje ludy. |
| 743 | Ps 144,1 | Błogosławiony Pan - Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny. |
| 744 | Ps 116,8 | Uchronił bowiem moje życie od śmierci, moje oczy - od łez, moje nogi - od upadku. |
| 745 | Ps 130,5 | W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. |
| 746 | Ps 40,3 | Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota, a stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki. |
| 747 | Ps 86,7 | Wołam do Ciebie w dniu mego utrapienia, bo Ty mnie wysłuchujesz. |
| 748 | Ps 86,10 | Boś Ty jest wielki i działasz cuda: tylko Ty jesteś Bogiem. |
| 749 | Ps 27,14 | Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu! |
| 750 | Ps 45,12 | Król pragnie twojej piękności: on jest twym panem; oddaj mu pokłon! |
| 751 | Ps 94,18 | Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie, i prawem Twoim pouczasz (...) |
| 752 | Ps 51,14 | Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym! |
| 753 | Ps 37,27 | Odstąp od złego, czyń dobro, abyś mógł mieszkać na wieki (...) |
| 754 | Ps 18,3 | Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! |
| 755 | Ps 16,1-2 | Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie, mówię Panu: «Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą». |
| 756 | Ps 13,6 | Dusza moja oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu. |
| 757 | Ps 18,30 | Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu. |
| 758 | Ps 77,14 | Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu? |
| 759 | Ps 77,15 | Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę. |
| 760 | Rz 8,1-2 | Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. |
| 761 | Rz 15,7 | Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was - ku chwale Boga. |
| 762 | Rz 2,11 | Albowiem u Boga nie ma względu na osobę. |
| 763 | Rz 13,8 | Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. |
| 764 | 1 Kor 1,9 | Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym. |
| 765 | 1 Kor 16,14 | Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości! |
| 766 | 1 Kor 10,31 | Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie. |
| 767 | Ga 6,18 | Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia! Amen. |
| 768 | Ef 5,14 | (...) Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. |
| 769 | Ef 5,20 | Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa! |
| 770 | Flp 3,20 | Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa (...) |
| 771 | Flp 3,14 | (...) pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie. |
| 772 | Kol 2,3 | W Nim wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte. |
| 773 | Kol 2,7 | (...) zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. |
| 774 | Kol 4,2 | Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia. |
| 775 | Ap 7,17 | (...) bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu. |
| 776 | Rdz 15,1 | Nie obawiaj się (...) bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita. |
| 777 | Wj 15,2 | Pan jest moją mocą i źródłem męstwa! Jemu zawdzięczam moje ocalenie. On Bogiem moim, uwielbiać Go będę (...) |
| 778 | Wj 15,26b | (...) Ja, Pan, chcę być twym lekarzem. |
| 779 | 1 Sm 2,1 | Raduje się me serce w Panu, moc moja wzrasta dzięki Panu, rozwarły się me usta na wrogów moich, gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą. |
| 780 | Ne 9,17b | Ty jesteś Bogiem przebaczenia, jesteś łaskawy i miłosierny, cierpliwy i wielkiej dobroci (...) |
| 781 | Jdt 9,14 | I spraw, aby cały naród i każde pokolenie poznało i wiedziało, że Ty jesteś Bogiem, Bogiem wszelkiej potęgi i mocy, i że nie ma nikogo innego prócz Ciebie (...) |
| 782 | Ps 121,7 | Pan cię uchroni od zła wszelkiego: czuwa nad twoim życiem. |
| 783 | Prz 17,22 | Radość serca wychodzi na zdrowie, duch przygnębiony wysusza kości. |
| 784 | Prz 29,25 | Strach przed człowiekiem to sidło, kto ufa Panu, bezpieczny. |
| 785 | Mdr 16,12 | Nie zioła ich uzdrowiły ani nie okłady, lecz słowo Twe, Panie, co wszystko uzdrawia. |
| 786 | Syr 6,1 | Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. |
| 787 | Jr 20,11 | Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą. |
| 788 | Mt 5,16 | Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. |
| 789 | Mt 10,22 | Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. |
| 790 | Mt 24,13 | Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. |
| 791 | Łk 21,33 | Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. |
| 792 | Dn 9,9 | Pan, Bóg nasz, zaś jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu (...) |
| 793 | J 14,14 | O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię. |
| 794 | Jk 5,11 | Oto wychwalamy tych, co wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście końcową nagrodę za nią od Pana; bo Pan pełen jest litości i miłosierdzia. |
| 795 | Jk 5,13 | Spotkało kogoś z was nieszczęście? Niech się modli! Jest ktoś radośnie usposobiony? Niech śpiewa hymny! |
| 796 | 1 P 3,9 | Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. |
| 797 | 1 J 2,10 | Kto miłuje swego brata, ten trwa w światłości i nie może się potknąć. |
| 798 | 1 J 4,11 | Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować. |
| 799 | 1 J 3,3 | Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty. |